Szkoła Podstawowa Nr 17 - wyjątki z historii i teraźniejszość.

Szkoła Podstawowa Nr 17 im. Generała Bema mieści się przy ulicy Rudackiej 26-32,w lewobrzeżnej części Torunia.
Zabudowania szkolne składają się z dwóch budynków i zaplecza gospodarczego.
Pierwszy z nich – poniemiecki – usytuowany na piaszczystej skarpie (śródlądowa wydma polodowcowa), pochodzi z przełomu XIX i XX w.
Drugi, wybudowany w czynie społecznym przy współudziale Wyższej Szkoły Wojsk Rakietowych i Artylerii i Toruńskiej Ceramiki Budowlanej oraz wydatnej pomocy mieszkańców i samych uczniów, oddano do użytku w 1966 roku.
Obiekt starszy- wybudowany z czerwonej cegły- do 1920 roku służył dzieciom osadników niemieckich i potomkom Holendrów.
Z wywiadów z najstarszymi mieszkańcami Rudaka wynika, że od 1 września 1922r. do szkoły uczęszczały dzieci polskie z Rudaku, Stawek i pobliskich wsi.
Placówka szkolna położona w pięknym sosnowym lesie przed modernizacją w II połowie XX w. była skromną siedmioklasową szkółką,
wybudowaną według typowego projektu dla szkół wiejskich: jednopiętrowa, posiadająca pięć sal lekcyjnych, pokój nauczycielski dzielący
pomieszczenie z sekretariatem i za ścianką działową - kancelarię kierownika. W przybudówce znajdowało się mieszkanie woźnego. Toalety zbudowano na podwórku w dość dużej odległości od budynku.
Pomieszczenia szkolne były ogrzewane za pomocą pieców kaflowych. W każdej sali znajdował się tzw. kącik czystości, wyposażony w miskę i dwa wiadra na czystą i brudną wodę. Nie było w tym czasie ani sali gimnastycznej, ani boiska sportowego.
Obiekty te powstały dopiero wraz z nowym budynkiem szkolnym. Przedstawienia, zabawy szkolne i inne imprezy - latem odbywały się na terenach przylegających do szkoły, zimą – w sali tanecznej znajdującej się przy ulicy Podgórskiej.
Dzisiaj większość uroczystości szkolnych i imprez organizuje się w sali gimnastycznej. Niemniej współpracujemy z osiedlowym Domem Muz, który udostępnia salę widowiskową na przedstawienia
i uroczystości dla środowiska lokalnego. Grono pedagogiczne w latach międzywojennych liczyło nie więcej niż czterech nauczycieli. W okresie powojennym i latach pięćdziesiątych wzrosło do dziesięciu osób. Obecnie – po reformie szkolnictwa, grono pedagogiczne tworzy osiemnastu specjalistów.
Po oddaniu nowego budynku, brać szkolna uczyła się w jedenastu salach lekcyjnych. Miała do dyspozycji salę gimnastyczną, bibliotekę, świetlico - stołówkę i gabinet lekarski,
a przede wszystkim klasopracownie (biologiczna, fizyko-chemiczna, techniczna, muzyczna), doskonale wyposażone w pomoce dydaktyczne.
W ostatnich latach, zgodnie z potrzebami szkoły, przy wydatnej pomocy Rady Rodziców- utworzono pracownię komputerową, salę terapeutyczną i logopedyczną,
gabinet dla pedagoga oraz wydzielono osobne pomieszczenie na świetlicę szkolną. Powstały nowe obiekty
sportowo – rekreacyjne z boiskami do gry w piłkę nożną, siatkową, koszykową, tenisa ziemnego, bieżnią, stanowiskiem do skoku w dal.
Dzięki współpracy z Radą Osiedla Rudak, na terenie szkoły wybudowano plac zabaw.
Podkreślić należy, że po południu szkoła również tętni życiem. Prężnie działają szkolne koła zainteresowań: informatyczne, turystyczne,
sportowe, dziennikarskie, przyrodnicze, artystyczne. A z obiektów sportowych i placu zabaw korzystają również mieszkańcy dzielnicy.
Od wielu lat Rada Okręgu Rudak organizuje na obiektach szkolnych festyny osiedlowe, które cieszą się dużym powodzeniem wśród mieszkańców Torunia.
Kilkakrotnie gościliśmy dzieci niewidome i niedowidzące oraz ich rodziny na Integracyjnym Międzynarodowym Dniu Dziecka.


Opracowano na podstawie kroniki, wywiadów z mieszkańcami.

Opracowanie: Renata Rekowska